رابطه سرسختی روان شناختی با احساس غربت دانشجویان غیر بومی دانشگاه سیستان و بلوچستان

مقدمه: از مشکلات دانشجویان غیر بومی می توان به مسئله احساس غربت آنان اشاره کرد و یکی از عواملی که می تواند با این احساس رابطه داشته باشد سرسختی روان شناختی است. بدین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سرسختی روان شناختی با احساس غربت دانشجویان غیر بومی دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و جمعیت مورد مطالعه آن دانشجویان غیر بومی ساکن در خوابگاه های دانشجویی دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 92-1391 بودند.که به شیوه نمونه گیری تصادفی تعداد 338 نفر از آنان در دی ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه احساس غربت اژه ای و دیگران (1387) و مقیاس سرسختی روان شناختی کوباسا (1990) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار spss17استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر احساس غربت بیش تر (01/0>p) و سرسختی روان شناختی کمتر را تجربه می کنند(05/0>p). همچنین بین سرسختی روان شناختی (و خرده مقیاس های سه گانه آن) و احساس غربت دانشجویان رابطه منفی و معنی داری مشاهده شد (01/0> p،798/0- =r ) و نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که از خرده مقیاس های سه گانه سرسختی روان شناختی خرده مقیاس تعهد قابلیت تبیین و پیش بینی احساس غربت دانشجویان را دارد (01/0> p، 661/4- =t ). نتیجه گیری: هرچه دانشجویان جدیدالورود ساکن خوابگاه، از نظر ویژگی شخصیتی سرسختی روان شناختی در سطح بالاتری باشند احساس غربت کمتری را تجربه می کنند.